Oftwel een loopje waarin het kopje niet helemaal mee is Niet alle trainingen kunnen top zijn, soms falen ze en soms zijn ze gewoon mêh (niet slecht maar ook niet niet goed). Dit is me onlangs nog es overkomen. Wat is nu juist een mêh loopje? Nu dat zal ik je es proberen uit te leggen. Op mijn trainingsschema stond de training gepland: 110 – 120 minuten duurloopje in D1. Normaal geen probleem en meestal ga ik dan voor 120. Tja als je mag kiezen he. Dat was dus het plan afgelopen vrijdag. Enkel moet ik nog altijd alleen om pad (stomme gips van Mario). Normaal geen enkel probleem, eenmaal…

Mijn echtgenoot is geblesseerd. Zodoende kan hij niet meer mee trainen. Gevolg is dat ik weer alleen op pad moet. Dit is toch even wennen hoor. We lopen zo goed als altijd samen, niet dat dit altijd zonder slag en stoot gaat hoor. Soms vervloekte ik het een klein beetje (lees hardlopen met je partner). Maar hoe bevalt het terug alleen lopen me? Het doet raar, simpel gezegd. Zo stond er een lange duurloop op de planning van 80 minuten. Normaal geen probleem. Nu was ik in de war. Me klaarmaken terwijl hij in de zetel zat, vertrekken…Ik wist het niet zo goed. Echter toen ik eenmaal aan het lopen…

Er is iets waar ik al een tijdje mee rond loop. Zoals jullie misschien wel weten, zit ik momenteel op tram 4 (dit jaar word ik 43). Eigenlijk voel ik me nog niet zo oud hoor en 43 is eigenlijk ook nog niet echt oud. Echter merk ik aan kleine dingetjes dat die leeftijd af en toe wel es van zich laat horen (nu ja eerder voelen). Gevolg is dat ik me afvraag of nieuwe PR’s lopen er voor mij nog wel in zit? ‘Jezelf verbeteren’ –  ‘de enige die je moet verslaan is de persoon die je gisteren was’…Mooie uitspraken, maar wat nu dat die persoon je jongere ik…

Ik weet het nog als de dag van gisteren, toen dat ik startte met hardlopen leek zelfs een half uur heel ver. Eindelijk had ik deze mijlpaal bereikt en dat was dat, dacht ik. Meer gaat er nooit inzitten. Echter kwamen er toen nog heel wat mijlpalen die ooit zo ver weg leken. Maar nu wil ik jullie mee terug in de tijd nemen naar een selectie van mijn eerste mijlpalen in mijn hardloopcarrière. (ps de selectie is random opgesteld en niet in tijd) MIjn eerste gelletje Als je begint te trainen voor een halve of hele marathon, kom je er niet onderuit: eten onderweg. De favoriete eetproduct is voor…

Loopwedstrijden en loopevenementen werden 1 voor 1 afgelast. Weg zijn de doelen voor het voorjaar en de zomer. Het najaar is nog heel twijfelachtig, al vermoed ik dat er dit jaar weinig zal doorgaan. 2020 zal op loopvlak niet veel indruk maken. Gemotiveerd blijven, valt voor mij nog heel goed mee. Wat zorgt dat ik bijna altijd met heel veel zin mijn hardloopschoenen blijf aanbinden? Simpel: de training op zich en in het algemeen het hardlopen zelf, is voor mij al voldoende op te starten. Heb ik dan geen doel nodig? Soms wel, als ik toch es geen zin heb, het wat te druk heb, dan is een finishlijn die…

Zoals jullie misschien wel al weten, heeft mijn man diabetes type 1 (jongerendiabetes of suikerziekte zoals ze vroeger zeiden). Hij had dit al toen ik hem leerde kennen, voor hem is het een deel van zijn leven. Het is vastgesteld toen hij 17 was.Ik ga het hier niet hebben hoe het is om te hardlopen met diabetes. Want ikzelf heb het niet en kan het dus niet ervaren. Daarbij zijn er anderen die diabetes hebben en hun ervaringen hierover delen (zoals bv run on insulin op instagram) Nee, ik wil het met jullie es hebben over mijn ervaring om samen met iemand met diabetes te gaan hardlopen. Soms is het…