-
Speciale voet: het verdict
Eigenlijk wou ik een vervolgblog schrijven na de eerste diagnose. Eentje waarin ik vertel over mijn revalidatie en trainingen. Natuurlijk gingen die super en was ik nu weer deftig aan het trainen voor een of andere halve marathon. Echter dit gaat zo geen blog zijn. Tijdens de weken na de diagnose, ging ik netjes naar de kine, werd ik even serieus ziek (zware bronchitis) en leek ik vooruit te gaan. Langzaamaan echter begon ik last te krijgen van mijn voet. Zo erg dat ik meer en meer mankte. Hardlopen was eerder een uitzondering geworden. Iets waarvan ik 2 dagen minstens van moest recupereren voor mijn voet weer in orde was.…
-
hardlopen in de herfst.
De herfst, voor velen hun favoriete hardloopseizoen. Waarom, vraag je je misschien af? De meest voorkomende reden is dat het dan nog niet te warm of te koud is. Ook voor mensen met last van hooikoorts is de herfst een seizoen om opgelucht adem te halen. Echter zijn er toch wat redenen waarom ik hardlopen in de herfst niet zo fijn vind. Modder via GIPHY Hardlopen in het bos krijgt nu een extra uitdaging. De mooie bospaadjes veranderen stilaan in vettige modderstroken. Als er 1 ding is waar ik echt niet graag doorlopen, is het toch wel modder. Zuigend, klevend, schuivend…nope niks voor mij. Denk je: ooh het valt mee,…
-
Afscheid nemen en vooruitkijken
Zoals ik in mijn vorige blog (marathon Eindhoven, mijn achilleshiel?) al verteld had, heb ik voor mezelf een besluit genomen. Met toch een beetje spijt in mijn hart moet ik afscheid nemen van iets, maar ik krijg er een heleboel nieuwe uitdagingen voor in de plek. Waarvan heb ik afscheid genomen en wat gaat de toekomst dan brengen? Tijdens Eindhoven en ook in mijn voorbereidingen zat het al een beetje te wringen. Die hele marathon, is het me allemaal wel waard? Toegegeven, ik loop wel graag ver en lang. Heel lang in mijn geval. Het inplannen van al die trainingen lukte me vroeger beter. De omstandigheden zijn echter veranderd en…
-
Opnieuw op weg naar Eindhoven #3
Zondag mijn laatste lange trage duurloop gelopen. Alle ‘echte’ trainingen zitten hiermee op. Nu rest me enkel nog zorgen voor voldoende rust en af en toe wat trainingsprikkels, zodat ik fris en monter aan de start kan staan. Maar laten we nog even terugblikken op voorbije trainingen. Liep alles van een leien dakje of was het weer typisch mij? Wat hadden jullie gedacht: natuurlijk maak ik weer iets mee. De eerstvolgende lange training (29 km) begon goed. Maar dan was er een betonrand en een voet die ineens besloot om zich erbij neer te leggen…Gevolg: pijn. Het was mijn slechte sudeck voet, altijd al gevaarlijk en een probleem. Vooral: is…
-
lange trage duurloop, hoe ik het aanpak
De extra lange, trage duurlopen, je hebt voorstanders en tegenstanders. Voor sommigen zijn ze een noodzakelijk kwaad voor anderen totaal nutteloos. Wie heeft gelijk? Tja, dat hangt af van welke trainingsvorm/trainingsleer je aanhanger bent. Vroeger liep ik vele lange lopen. Dan een tijdje bij een trainer die hier geen voorstander van was. Even dacht ik dat ik ze totaal niet nodig had. Maar ik merkte dat ik ze toch begon te missen. Niet dat die trainer een slechte methode had. De methode paste mij gewoon niet. Daarom omgeschakeld en terug op het menu: de lange trage duurlopen. Of het nu goed is of niet, maakt me niet uit. Ik loop…
-
hardlopen met mijn sudeck voet
Sudeck, als ik het nu vertel weten velen al wat het is. Toen het bij mij vastgesteld is, was het nog een grote onbekende. Oke, nu voel ik me precies heel oud (al ben ik nog maar 43 en is het vastgesteld toen ik 16 was). Toen vertelden ze me dat ik nooit ermee zou kunnen hardlopen, wandelen mocht ik al blij mee zijn. Dit heb ik lang geloofd. Maar met de jaren die verstreken, ging dit advies ook naar de achtergrond. Toen ik startte met hardlopen, was ik het bijna al vergeten. Niet dat ik sudeck had, nee mijn voet herinnerde me er nog regelmatig aan. Wel heb ik…
-
Astma, hooikoorts, warmte en ik
Terwijl ik dit schrijf, is het even wat frisser. De voorbije dagen echter waren lekker warm…heet zelfs voor sommigen. Niet voor mij echter. Eindelijk had ik het es goed. In de winter krijg ik het precies nooit warm. Nu leefde ik weer op. Echter is niet alles rozengeur en maneschijn met het zonnige weer. Allereerst is er mijn hooikoorts die weer van zich laat horen. Niezen, tranende ogen, lopende neus…en af en toe geen adem. Een reden misschien om mijn trainingsrondje aan te passen? Nope. Echt, ik heb toch altijd last…wat ik ook doe. Dus waarom mijn rondje aanpassen? Ga ik daarom een uurtje geen last hebben? Nee echt niet.…
-
Mijn nieuwste manier van trainen
Gepolariseerd trainen oftwel de 80/20 methode, zo noemt mijn nieuwste trainingsmethode. Ik heb deze manier al wel verschillende keren zien voorbij komen. Ook al veel over gelezen. Echter het echt trainen via die methode was nog niet gebeurd. Wat vooraf ging…. Mijn vorig schema liep me vooral op tijd en tempo lopen, waarbij er echter heel weinig ‘lange’ afstanden aan te pas kwamen. Deze manier beviel me wel even, omdat ik zo nog wat harder aan mijn basisconditie en basissnelheid trachtte te werken. Echter langzaamaan kwam het gemis van die kilometers te malen. Gewoon loopschoenen aan en rustig op pad voor 15 kilometer of meer (dit vertaalt in mijn geval…
-
Even bijbabbelen: nieuw schema, nieuwe coach, nieuwe doelen…
Het is een tijdje geleden dat ik weer wat geschreven heb. Niet dat ik geen zin had, echter mijn handen werkten niet vlot mee en schrijven is voor mij meer babbelen met jullie. Dat moet vlotjes gaan. Daarbij was er ook niets interessant te melden (nog altijd corona ja dat wel) en had ik geen zin in klaagblogjes te schrijven (ik heb de laatste tijd heel wat afgeklaagd hoor). Echter deze week had ik sinds een hele tijd terug meer energie en mijn handen werken terug beter mee (dank u reumatoloog). Tijd dus om nog eens bij te babbelen. Het enige voordeel van het sukkelen is dat ik alles eens…
-
Mijn nieuwste loopdilemma: horloge op pauze of niet
Mijn horloge pauzeren, normaal heb ik zo voor mezelf al wat afspraken errond: tijdens het wachten voor een rood licht = pauze, fotootje nemen = pauze, in de bosjes duiken = pauze…De gebruikelijke pauzemomentjes dus. Echter tijdens een wedstrijd (ook al is het niet voor echt) gaat hij totaal niet op pauze. Interval is een apart dingetje. Als voorgaande gebeurtenissen voorvallen, komt de pauzeknop tevoorschijn. Anders gaat de tijd gewoon door en krijg ik nadien de verschillende blokjes te zien. Meestal valt mijn gebruik van de pauzeknop wel mee. Bij tragere duurlopen kan het iets meer voorvallen en bij snellere soms bijna niet. Het verschil tussen bewogen tijd en totale…