Tijdslimieten: mijn mening als ’trage’ loper.

Een goede lezer heeft het misschien al opgemerkt: ik had al es een marathon gelopen, maar die was buiten tijd. Het gevolg is dat ik deze niet meetel als geslaagd. Daarom is voor mij de marathon van Berlijn de eerste ‘echte’ marathon.

Dit brengt me bij de tijdslimieten. Zo was er op de facebookpagina van de marathon van Berlijn heel wat te doen over lopers die buiten tijd waren (ruim buiten tijd dus) en geen medaille kregen. Dit heeft me aan het denken gezet. Ikzelf, als trage slak, loop dikwijls in ‘back of the pack’. Ergens achteraan dus. Hoe staat ik hier tegenover?

Echter kan ik me echt wel vinden in die tijdslimieten. Anders kan je er gerust 3 dagen over doen en zeggen dat je het gehaald hebt. misschien wel wat overdreven?. Maar punt is wel gemaakt. Daarom ben ik dus voorstander van tijdslimieten.

Als je een wedstrijd meedoet met tijdslimiet is het doel: die afstand (hier dus marathon) binnen die bepaalde tijd (6u15) af te leggen. Enkel als je binnen het tijdsdoel bent, ben je geslaagd in de opdracht. Dat is mijn mening.

Niet dat ik geen respect heb voor degenen die later finishen hoor. Chapeau, je hebt een heel lange afstand gelopen. Toch vind ik niet dat je dan niet helemaal geslaagd bent in het doel van die bepaalde marathon uit te lopen in de tijd die de organisatoren eraan gaven. Persoonlijk zou ik dan zelfs die medaille niet willen hebben.

Hierbij wil ik het wel niet hebben over hoe lang je over een marathon moogt doen. Ik weet dat er hier ook een hele discussie over is. Deze discussie ga ik nu niet voeren. De meeste marathonorganisaties hebben tijdslimieten ingesteld. Of deze correct zijn of niet, dat is een andere discussie. Laten we het erop houden dat dit niet zomaar gekozen is. Als de tijdslimiet niet haalbaar is voor mij (bv 5u), dan zal ik me voor deze marathon niet inschrijven. Er zijn hopen marathons met allemaal verschillende tijdslimieten. Zo zal er zeker wel eentje bij zitten die haalbaar is.

Nog een kleine nota: ik vind wel dat er soms wat meer aandacht mag gaan naar de back of the pack runners (die binnen het tijdslimiet vallen he). Zo kan ik me wedstrijden herinneren waar ik aan de finish kwam en het was een doodse bedoening. Ook onderweg bij de bevoorrading bv geen sportdrank meer (wel nog water) en al aan het opruimen. Oke ik kan begrijpen dat die vrijwilligers zo snel mogelijk na de laatste loper de baan vrij moeten hebben. Toch voelt dit soms wat wrang. Hoe dit op te lossen is, kan ik niet direct zeggen. Echter de finish zou toch nog wat meer ambiance mogen geven tot en met de laatste loper.

Zo dit is mijn mening over tijdslimieten en wel of niet volbrengen van de opdracht met bijhorende medaille. Natuurlijk ben ik benieuwd naar je meningen hierover. Laat het me gerust weten.

Liefs Linda